Opis
Nie mam wątpliwości, że Dilgo Khjentse Rinpocze był jednym z najbardziej urzeczywistnionych mistrzów buddyjskich, których przyszło mi w życiu spotkać.
– XIV DALA JLAMA TENZIN GJATSO
Wątpię aby istniała bardziej inspirująca i satysfakcjonująca opowieść o głębokiej duchowej podróży naprawdę niezwykłej istoty, niż historia zawarta na kartach niniejszej autobiografii.
– DZONGSAR KHJENTSE RINPOCZE
Dilgo Khjentse Rinpocze (1910-1991) był wysoko urzeczywistnionym mistrzem medytacji, uczonym i poetą, a zarazem głównym dzierżawcą linii njingma buddyzmu tybetańskiego. Niespotykana głębia jego duchowej realizacji sprawiała, że dla wszystkich, którzy mieli okazję go spotkać, stawał się żywym ucieleśnieniem miłującej dobroci, mądrości i współczucia.
Jako oddany propagator bezstronnego ruchu rime Khjentse Rinpocze cieszył się szacunkiem wszystkich szkół buddyzmu tybetańskiego i był nauczycielem wielu wybitnych mistrzów, w tym J.Ś. XIV Dalajlamy. Niestrudzenie pracował dla Dharmy, publikując teksty, wznosząc klasztory i stupy i udzielając wskazówek dziesiątkom tysięcy ludzi na całym świecie. Pozostawił po sobie dwadzieścia pięć tomów pism w języku tybetańskim.
Za pomocą barwnych anegdot ten wysoce szanowany buddyjski uczony i mistrz medytacji opowiada o życiu, które poświęcił zdobywaniu wiedzy, odosobnieniom i nauczaniu innych. Wydarzenia mające istotny wpływ na życie Dilgo Khjentse Rinpocze, a także jego własne doświadczenia i wglądy, dzięki którym stał się kochającym, błyskotliwym i wysoko urzeczywistnionym nauczycielem i mistrzem medytacji, same w sobie są źródłem głębokiej inspiracji.
W drugiej części książki zawarto wspomnienia jego żony, wnuka – Szeczena Rabdziama Rinpocze, Tengi Rinpocze, a także Królowej Matki Bhutanu i wielu czołowych nauczycieli buddyjskich.
SPIS TREŚCI
OD POLSKIEGO TŁUMACZA
SŁOWO WSTĘPNE – XIV Dalajlama Tenzin Gjatso SŁOWO WSTĘPNE – Dzongsar Khjentse Rinpocze PRZEDMOWA – Sodzial Rinpocze
PRZEDMOWA – Szeczen Rabdziam Rinpocze PRZEDMOWA TŁUMACZKI – Ani Jinba Palmo
CZĘŚĆ PIERWSZA – AUTOBIOGRAFIA
1. LATA MOJEGO DZIECIŃSTWA
2. MOJA EDUKACJA
3. SPOTKANIE Z RDZENNYM NAUCZYCIELEM
4. MOJA INTRONIZACJA
5. TĘSKNOTA ZA ODOSOBNIENIEM
6. REINKARNACJA MOJEGO NAUCZYCIELA
7. NAUKI OTRZYMANE OD KHJENTSE CZIEKI LODRO 8. WIZJE I ODKRYTE PONOWNIE TERMY
9. WYPRAWA DO LHASY I ŻYCIE NA UCHODŹSTWIE
CZĘŚĆ DRUGA – WSPOMNIENIA
10. MOJE ŻYCIE Z KHJENTSE RINPOCZE – Khandro Lhamo
11. MÓJ DZIADEK, MÓJ GURU – Szeczen Rabdziam Rinpocze
12. WIZJE NA UCHODŹSTWIE – Tenga Rinpocze
13. TĘCZOWE CIAŁO, CZYSTE KRAINY – Tsikej Czokling Rinpocze
14. ŻYCIE BEZTROSKIEGO JOGINA – Ordzien Topgjal Rinpocze
15. UCIECZKA PRZEZ GÓRY – Khenpo Pema Szierab
16. BŁOGOSŁAWIEŃSTWO DLA BHUTANU – Królowa Matka Kesang Czodron Łangczuk oraz Lopon Pemala
17. BUDOWA KLASZTORU SZECZEN W NEPALU – Trulszik Rinpocze
18. POWRÓT DO KHAM – Pełar Tulku
19. ŚMIERĆ I ODRODZENIE – Szeczen Rabdziam Rinpocze
USTNE ZALECENIA DILGO KHJENTSE
GLOSARIUSZ
WYBRANE POZYCJE BIBLIOGRAFICZNE
MODLITWA DO GURU RINPOCZE O USUNIĘCIE PRZESZKÓD I SPEŁNIENIE ŻYCZEŃ
Terma odkryta przez Czokgjura Deczena Lingpę
SIEDEM WERSÓW WADŻRY – INWOKACJA DO GURU RINPOCZE Terma odkryta przez Guru Cziełanga
OSTATECZNY NAUCZYCIEL Dilgo Khjentse Rinpocze
POZOSTAŃ W OTWARTOŚCI Dilgo Khjentse Rinpocze